Terapia rodzinna

Terapia rodzinna to forma pomocy, w której terapeuta, żeby pomóc osobie doświadczającej trudności (dorosłemu lub dziecku), zaprasza do współpracy cały system rodzinny. W rodzinie, jak w systemie naczyń połączonych, funkcjonowanie każdego z jej członków, wpływa na pozostałych i na relacje pomiędzy nimi.

Rodzina jest systemem dynamicznym, stale podlegającym zmianie i rozwijającym się. Przechodzi przez wiele etapów rozwojowych: narodziny dziecka, pojawienie się kolejnych, dorastanie dzieci i podejmowanie własnego, dorosłego życia. Zmieniają się wtedy potrzeby, funkcje i zadania jej członków. To co działało dobrze na danym etapie rozwoju, w kolejnym już nie wystarcza i wtedy w rodzinie może pojawić się więcej napięcia, niepokoju i konfliktów. pomiędzy poszczególnymi osobami. Może też dojść do pojawienia się lub
nasilenia objawów u któregoś z członków rodziny (często u jednego z dzieci).

Rodzina podlega też wpływowi czynników zewnętrznych, doświadcza różnych sytuacji kryzysowych, zmian i utraty. Naturalne umiejętności rodziny do radzenia sobie z tymi sytuacjami, dostrajania się do nowych okoliczności życiowych, mogą się wyczerpać, co także prowadzi do kryzysu.

Wspólne, rodzinne sesje, są okazją do spotkania w nowej, bezpiecznej przestrzeni, w której każda z osób ma szansę, żeby przedstawić swój punkt widzenia i posłuchać, co o rodzinie, jej trudnościach i mocnych stronach, myślą inni. Wzajemne zrozumienie tworzy fundament do poszukiwania nowych sposobów komunikacji i wprowadzania zmian.

Na spotkania mogą być zapraszani różni członkowie rodziny. Mogą w nich uczestniczyć wszyscy razem, albo w różnych konfiguracjach, np. sami rodzice lub rodzic i dziecko.

Częstotliwość spotkań jest dostosowana do sytuacji rodziny, na ogół spotkania odbywają się co 2-3 tygodnie. Terapia kończy się wspólną decyzją terapeuty i rodziny, zwykle kiedy osiągnięte zostaną ustalone na początku spotkań cele lub kiedy rodzina czuje, że ma już wystarczające zasoby, żeby poradzić sobie z daną sytuacją.